Maar tussen dat alles door zijn er zorgen in ons gezin gekomen. Zorgen die maken, dat er toch bepaalde dingen geschrapt worden vanwege ineens: ´onbelangrijk´. Eén van onze kinderen is ziek. Ziek in de zin van: langdurig en omgeven met veel zorgen. Ik zal daar op een later moment vast wel iets meer over vertellen. Voor nu laat ik het hier even bij. Het maakt in elk geval dat ik bij tijden compleet leeggezogen ben. Daarnaast is het zo, dat zo leeg mijn energievoorraad is, zo vol is mijn hoofd. Wat passen daar veel muizenissen in! Af en toe val ik hierdoor compleet uit mijn rol :-). Gisterenavond was ik zó laag gezonken (grapje hoor, want zo erg is het nu ook weer niet), dat ik kant-en-klare lasagneschotels als avondeten serveerde.
Commentaar van de jongens: ¨Best te nassen. Alleen volgende keer graag een schaal extra nemen.¨ Ha, ha, dat zal ik onthouden, hoor. Wellicht komt dit nog wel een keer op tafel :-).
Intussen zijn er ook veel fijne en feestelijke dingen. Vorige week donderdag werd onze jongste dochter, Maria, 16 jaar.
 |
| Haar grote hobby is: bakken. Maria was dat ook heel gelukkig met deze prachtige bakboeken! |
 |
| Wim, de automonteur |
Ik probeer en wil niet vooruit kijken en het vertrouwen hebben, dat we precies krijgen wat we kunnen dragen en wat goed voor ons is. Hoe moeilijk het soms ook is.
Zijt dan niet bezorgd tegen den morgen; want de morgen zal voor het zijne zorgen; elke dag heeft genoeg aan zijn zelfs kwaad.
Mattheüs 6 : 34
